De 10e Kunstroute is vrijdagavond feestelijk geopend met een hapje en drankje. Gastvrouw Joanneke Prins en oprichters van Kunstroute Renswoude heette iedereen welkom. Daarna gaf ze het woord aan oud burgermeester Wilke en Heleen Dekker. Net als 10 jaar geleden heeft hij de expositie officieel geopend.

De traditie van de deelnemers is om na de opening bij elkaar op bezoek te gaan. Even gluren bij elkaar wie, wat en hoe het werk gepresenteerd wordt.

Nog even gezellig napraten met een lekker soepje. En onze conclusie is dat het weer een super gezellige club mensen mooie dingen maakt wat we graag willen delen met jullie.

Dus hartelijk welkom morgen zaterdag 2 en zondag 3 september!

Er staat een mooi stuk over de kunstroute in de Scherpenzeelse krant:

www.scherpenzeelsekrant.nl

Alleen leden van de krant kunnen dit bericht lezen, maakt niet uit want op deze website staat veel meer informatie over de kunstroute!

Nog even en dan gaan de deuren open bij de deelnemers van Kunstroute Renswoude. Wat kunnen jullie verwachten?

Corrie van der Steen
Mijn liefde gaat uit naar de aquarel techniek. Een spel van water, verf, vervloeiingen die later in het schilderij een cadeautje blijken te zijn. Niet een van de makkelijkste technieken want er valt weinig te corrigeren als het papier gretig de kleuren heeft toegelaten. Maar als je doceert, zacht geduldig begint en opbouwt, laag over laag, begin je steeds meer te begrijpen. Ik leer nog steeds van anderen. Dat houdt nooit op. Ik ben blij, als ik iemand die zegt; ‘ik kan niet schilderen’, overhaal om met mij samen een begin te maken. In het prille begin, bijna 40 jaar geleden, heb ik de Notre Dame life in Parijs geschilderd. Het schilderij staat nog steeds in mijn ateliertje. Ik laat graag zien waar het begon en waar ik nu ben.

Mijn inspiratie vind ik vooral als ik op reis ben. Zo werd ik in mijn beginperiode tijdens reizen door Frankrijk gefascineerd door speling van het licht op de Franse dorpjes. Met mijn penseel in de aanslag wachtte ik dan mijn moment af. Als de schaduwpartijen intenser werden was ik in mijn element en dan legde ik dat vast.

Ook de Provence ontsnapte niet aan mijn gretige penseel. Het was het een feest om een straatje vast te leggen met scheve gevels, trappetjes, luiken en niet te vergeten de typische hangende lantarens die zo kenmerkend zijn voor de Provence. Mooie heinneringen zelf vastleggen in het moment.

In Griekenland was ik verrukt toen ik een oude houten vissersboot zag liggen. Stokoud en aangetast door de tand des tijds maar het moet vaak behandeld zijn met een beschermende verflaag om er nu nog te kunnen zijn. Het vertelde mij zijn verhaal en ik kon niet ter plekke aan de slag maar besloot een foto te maken en thuis het moment her te beleven. Dat ben ik mijn reizen steeds vaker gaan doen.

Ook thuis inspiratie genoeg. Ik bewoon een ruim 100 jaar oud Veluws boerderijtje in het buitengebied, randje Renswoude/Lunteren. Mijn Lakenvelder kippetjes poseren graag voor mij en in mijn directe omgeving zijn ook koeien, schapen, vogels, boerderijen en landschappen een dankbaar onderwerp.

Ik heb meerdere malen de Kunstroute Renswoude mogen beleven en de werken bewonderd van gedreven enthousiaste Kunstenaars die in dit prachtig stukje Nederland hun passie laten zien. Nu doe ik voor het eerst mee. Spannend, maar ik kan niet wachten om jullie te verwelkomen en te laten zien wat ik bedoel met mijn verhaal. Koffie, thee wat lekkers en wie weet.. een nieuw creatief begin.

Nog even en dan gaan de deuren open bij de deelnemers van Kunstroute Renswoude. Wat jullie kunnen verwachten?

Carolien Daatselaar | Fulltime beeldhouwen doe ik nu ongeveer 3 jaar. Het is mijn werk. Ik maak graag beelden in opdracht maar ook vrij werk. Ik merk dat ik nog een beetje op zoek ben naar mijn handtekening. Waar kun je mijn beelden aan herkennen?

Van welk beeld kan gezegd worden, ja, dat is typisch een beeld van Carolien. Al gaande merk ik dat ik het leuk vind om diversiteit in mijn beelden te hebben. Een variatie tussen abstract en realistisch.

Ik wil graag elke keer weer wat anders ontdekken en maken. Ook verschillende steensoorten proberen. Van speksteen en albast, de zachtere stenen naar de hardere stenen zoals serpentijn, galastone en binnenkort ook kalksteen en marmer.

Een thema springt er bij mijn beelden wel uit, de mens. Graag maak ik beelden die een bepaalde emotie of gevoel oproept of waar je de emotie in kan zien. En wie er ook naar het beeld kijkt, de reacties zullen altijd verschillend zijn. De betekenis van beeldende kunst is altijd de betekenis die je er zelf aan geeft. En dit beeld? Zeg t maar…

En mijn handtekening? Ik rasp en beitel lekker door…dan komt de handtekening vanzelf.

Joanneke Prins | Haar beelden zijn figuratief. “Ik kijk goed om
me heen. Mensen en dieren in hun dagelijks
doen en laten . Dat is voor mij een bron van
inspiratie. Spelende kinderen, koeien die achter
elkaar aan lopen, de vogels in onze tuin of mijn
reizen naar Oost Afrika en Cuba’. Alledaagse
momenten vastleggen en ze daardoor als het
ware vergroten in hun betekenis.”

Zij woont en werkt in Renswoude. Haar opleiding deed ze o.a. bij
Pim Knaup, leraar aan de Academie in Amsterdam en Kampen.
Daarnaast geeft ze zelf al ruim 20 jaar les. ‘Mensen
enthousiasmeren, stimuleren en in hun creativiteit motiveren dat
vind ik het leuke aan les geven. Het is prachtig om te ervaren hoe
mensen na verloop van tijd veel meer kunnen bereiken dan ze ooit
gedacht hadden’

Inmiddels is er werk van haar over de hele wereld verkocht. en zijn haar beelden regelmatig te zien in galeries en op exposities. (Utrecht, Vorden, Noordwijk, Warnsveld).  Naast vrij werk maakt zij regelmatig werk in opdracht. ‘Gezamenlijk bepalen wij het
onderwerp en grootte. Foto’s en persoonlijke verhalen kunnen het idee meer vorm en gestalte geven, waarna ik een balans tussen beeld en verhaal probeer te vinden.’